ΕΙΜΑΙ ΓΟΝΙΟΣ, ΠΟΣΟ ΜΠΟΡΩ Η ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΒΟΗΘΑΩ ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΣΤΙΣ ΑΣΚΗΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΟ ΣΠΙΤΙ;

Πρέπει οι γονείς να βοηθούν το παιδί με τις σχολικές ασκήσεις; Αν ναι, πόση και τι είδους βοήθεια μπορούν να προσφέρουν; Μια γενική απάντηση είναι όσο το δυνατόν λιγότερο και φυσικά να μην κάνουν τελικά οι ίδιοι τις ασκήσεις των παιδιών τους! Οι εργασίες για το σπίτι πολύ συχνά αποτελούν αιτία άγχους, ακόμα και εντάσεων μέσα στην οικογένεια. 

Πόσο λοιπόν μπορεί ή πρέπει ο γονιός να βοηθά το παιδί στις ασκήσεις για το σπίτι;

 * Άλλο βοηθώ και άλλο κάνω τις ασκήσεις!

Υπάρχει μια γραμμή- ίσως λεπτή- στο να βοηθάτε το παιδί σας και στο να καταλήγετε τελικά εσείς να κάθεστε στο γραφείο ή να εμφανίζεστε ως λυσσάρι. Το παιδί είναι υπεύθυνο για τις ασκήσεις. Η δική σας υποχρέωση είναι να εξηγήσετε, αν κάτι δεν καταλαβαίνει και να βοηθήσετε στην οργάνωση της μελέτης.

* Στόχος η μάθηση και όχι ο βαθμός

Το παιδί σας έχει μια εργασία, την κάνει αλλά εσείς κρίνετε ότι είναι μέτρια. Σκέφτεστε ότι δεν θα πάρει Α ή δεν θα είναι το καλύτερο γραπτό της τάξης. Έχετε δύο επιλογές, να αφήσετε το παιδί να πάει την εργασία έτσι όπως είναι ή να φτιάξετε εσείς μια καλύτερη! Η σωστή επιλογή είναι η πρώτη. Σημασία έχει το παιδί σας να παρουσιάζει τη δική του δουλειά, να προσπαθεί και μέσα από τα λάθη να μαθαίνει. Σε κάποια άλλη στιγμή μπορείτε να κάνετε μια παρόμοια άσκηση μαζί για να βελτιωθεί. 

* Διόρθωση λαθών 

Το παιδί ολοκληρώνει μια άσκηση, η μαμά βλέπει ότι έχει κάνει ορθογραφικά λάθη. Τι κάνει; Συνήθως του τα διορθώνει! Είναι σωστό; όχι βέβαια! Ζητάμε από το παιδί πάντα να κάνει έναν έλεγχο, αφού ολοκληρώσει την άσκηση. Αν δεν εντοπίσει τα λάθη, τότε τα συζητάμε μαζί, εξηγούμε το κάθε τι και το προτρέπουμε να διορθώσει. Τα λάθη μάλιστα αποτελούν ευκαιρία για μια γρήγορη επανάληψη σε κάποιο γραμματικό φαινόμενο. 

* Τα παιδιά έχουν την ευθύνη

Κάποια παιδιά δεν σημειώνουν τις ασκήσεις τους, ξεχνούν να κάνουν τις φωτοτυπίες τους, μάλιστα πολλές φορές και επίτηδες. Τότε η μαμά συνήθως παίρνει τηλέφωνο κάποιο συμμαθητή και μαθαίνει τις υποχρεώσεις του παιδιού. Αυτό μπορεί να συμβεί μία φορά, αλλά, αν γίνεται επανειλημμένα, το παιδί δεν θα μάθει να σημειώνει από μόνο του. Τι κάνουμε λοιπόν; Βάζουμε το παιδί να παίρνει τηλέφωνο το συμμαθητή του - γρήγορα θα νοιώσει άσχημα, αν πρέπει να το κάνει αυτό κάθε μέρα και θα αρχίσει να σημειώνει. Προτρέπουμε για χρήση μπλοκ ή τετραδίου για σημειώσεις των ασκήσεων. Επίσης βοηθούν οι συνδετήρες ή οι σελιδοδείκτες για να ξέρει σε ποια σελίδα βρίσκεται. Βρείτε δηλαδή εσείς τον καλύτερο τρόπο για να βοηθήσετε το παιδί σας να κρατά σημειώσεις για τις εργασίες του. 

* Δεν είστε δάσκαλος 

Το παιδί σας βαριέται να διαβάσει ένα κείμενο π.χ. στην Ιστορία, οπότε εσείς το διαβάζετε, κάνετε και κανονική παράδοση του μαθήματος και το παιδί απλά ακούει και μαθαίνει. Λάθος! Το παιδί πρέπει να μάθει να διαβάζει ένα κείμενο και να το κατανοεί. Επίσης πρέπει να προσέχει στην παράδοση του μαθήματος στο σχολείο. Αν όμως ξέρει ότι η μαμά θα κάνει τη δασκάλα στο σπίτι, τότε πολύ πιθανό να χαζεύει στην τάξη.

* Αφήστε τα παιδιά να σκεφτούν

"Μαμά πώς γράφεται η λέξη χαρίζω;" Η σωστή απάντηση δεν είναι με "ι", αλλά να αφήσετε το παιδί σας να σκεφτεί το πώς και το γιατί. Μπορείτε δηλαδή να επισημάνετε απλά την κατάληξη του ρήματος ώστε το παιδί να θυμηθεί, κάνοντας έτσι και μια μικρή επανάληψη στα ρήματα σε -ιζω επισημαίνοντας και τις εξαιρέσεις τους. 

* Μαζί στο γραφείο; 

Όχι φυσικά! Δεν πρέπει να κάθεστε μαζί με το παιδί, όταν διαβάζει. Είναι μια λάθος τακτική που γρήγορα θα σας κουράσει εσάς και θα δημιουργήσει στο παιδί την ανάγκη να διαβάζει πάντα παρέα με κάποιον. Μπορεί να σας φαίνεται χαριτωμένο στην πρώτη δημοτικού, αλλά αργότερα θα γίνει κουραστικό! Δείξτε από την αρχή στα παιδιά σας πώς πρέπει να οργανώνουν την μελέτη τους, να είστε διαθέσιμοι για τυχόν βοήθεια αλλά και για έναν έλεγχο ότι το παιδί σας όντως διαβάζει.

* Κατανόηση και ενθάρρυνση

Αφήστε το παιδί σας να εκφράσει τα παράπονα του όσον αφορά τις ασκήσεις για το σπίτι, αν είναι πολλές. Δείξτε κατανόηση, αλλά τονίστε του ότι είναι η υποχρέωση του και ότι όσο πιο γρήγορα αρχίσει, τόσο πιο σύντομα θα τελειώσει. Το ξέρω ότι πολλές φορές το διάβασμα στο σπίτι είναι πολύ - αυτό είναι κάτι που πρέπει να σκέφτονται οι εκπαιδευτικοί - και βαρετό- κάτι που επίσης είναι στο χέρι των εκπαιδευτικών να βελτιώσουν και να αλλάξουν. Πολλές φορές όμως η γκρίνια και άρνηση του παιδιού για τις εργασίες του, παίρνει περισσότερο χρόνο ακόμα και από αυτές! Αν το παιδί σας δυσκολεύεται πολύ στις ασκήσεις, παρουσιάζει συγκεκριμένες δυσκολίες, χρειάζεται πολύ χρόνο για να ολοκληρώσει την μελέτη, δεν μπορεί να συγκεντρωθεί και γενικά σας προβληματίζει κάτι, πρέπει να μιλήσετε με τον εκπαιδευτικό της τάξης του για να πάρετε και τη δική του γνώμη και έπειτα να γίνει αξιολόγηση μαθησιακών δυσκολιών και παρέμβαση ειδικής αγωγής, αν χρειάζεται.

 paidagwgos.blogspot.gr Σοφία Τσιντσικλόγλου Ειδική Παιδαγωγός

Πηγή: http://www.ipaideia.gr/