LET'S IMAGINE...

Ο ΕΥΓΕΝΙΟΣ ΤΡΙΒΙΖΑΣ ΜΙΛΑ ΓΙΑ ΤΗ ΦΑΝΤΑΣΙΑ ΣΤΟ TEDx ATHENS 2013

ΤΟ ΠΟΝΤΙΚΑΚΙ ΠΟΥ ΗΘΕΛΕ ΝΑ ΑΓΓΙΞΕΙ ΕΝΑ ΑΣΤΕΡΑΚΙ

Δείτε το ανέκδοτο παραμύθι του Ευγένιου Τριβιζά. 

Γιατί τίποτα δεν είναι ακατόρθωτο, αν το θέλεις πραγματικά πολύ!

A CHRISTMAS CAROL

Είναι βράδυ, η θερμοκρασία έχει πέσει αισθητά και θα πέσει ακόμη περισσότερο, η παγωνιά αρχίζει και γίνεται αμείλικτη. Μέσα στη ζεστασιά και στη θαλπωρή του σπιτιού σας, ετοιμάστε κάτι ζεστό και απολαύστε την πιο γνωστή ιστορία του Ντίκενς, με το στυγνό, παγωμένο, απάνθρωπο και φιλάργυρο Εμπενίζερ Σκρουτζ και τα τρία πνεύματα των Χριστουγέννων. Δε νοούνται Χριστούγεννα χωρίς αυτήν την ταινία.

Ίσως η καλύτερη μεταφορά στον κόσμο του κινηματογράφου της κλασικής ιστορίας του Καρόλου Ντίκενς.

Και εδώ μπορούν οι μικροί μας φίλοι να το δουν μεταγλωττισμένο και διασκευασμένο κατάλληλα για την ηλικία τους.

ΠΡΟΤΥΠΑ ΠΡΟΣ ΜΙΜΗΣΗ;;;

H μίμηση είναι ο πιο διαδεδομένος τρόπος μάθησης και τα πρότυπα που μιμούνται τα παιδιά είναι αυτά των γονιών τους. Μήπως θα πρέπει να είμαστε πιο προσεχτικοί στον τρόπο με τον οποίο συμπεριφερόμαστε μπροστά στα παιδιά μας; Μη βιαστείτε να απαντήσετε. Δείτε πρώτα το βίντεο που ακολουθεί.

ΤΟ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΟΣ

Mια εξαιρετική διαφήμιση της Pantene για το δικαίωμα στη διαφορετικότητα!

ΜΥΡΙΣΑΝ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ!

Χριστουγεννιάτικες κατασκευές από ζυμαρικά. Φτιάξτε πανέμορφα αγγελάκια από διαφορετικά είδη ζυμαρικών 

Χ

Από το agelini.blogspot.com

ΕΝΑ ΔΕΝΤΡΟ ΜΙΑ ΦΟΡΑ

                          

Ένα παραμύθι με επίκεντρο την φιλία ανάμεσα σε ένα καχεκτικό δέντρο στο πεζοδρόμιο και ένα άστεγο αγοράκι. Η ταινία αγγίζει με συγκινητικό, ανθρώπινο τρόπο θέματα, όπως: "Ερήμωση», «Εγκατάλειψη», «Μοναξιά», «Το Αστικό Τοπίο ως Πηγή Κοινωνικής Απομόνωσης", "Φύση και πώς επιλέγουμε να την αγνοούμε» και «Η βασική επιβίωση και οι ανάγκες, όπως η πείνα και η στέγη για όλους εκείνους που ζουν στο περιθώριο μιας κοινωνίας, πράγματα που εμείς θεωρούμε δεδομένα ».

Βασισμένο στο βιβλίο του Ευγένιου Τριβιζά

Προσαρμογή:  Ευγένιος Τριβιζάς και Παναγιώτης Ράππας

Σκηνοθεσία: Παναγιώτης Ράππας

Μουσική: Δημήτρης Παπαδημητρίου

ΗΡΘΕ ΚΙ Ο ΔΕΚΕΜΒΡΗΣ!

Κάποτε, μικρό παιδάκι, χώθηκα στην καμινάδα
μες στου χρόνου εκεί την στάχτη, μες στο μαύρο καταρράχτη
'κει που κρύβονται οι ώρες, τα μελλούμενα, οι αιώνες
κει τα όνειρα κρυμμένα κι όλοι οι άνθρωποι είναι ένα

Είδα θάλασσα ν’ απλώνει απ’ των αστεριών την σκόνη
το χρυσό που έγινε αλάτι μέσα στου Χριστού την φάτνη
είδα το χαρτί που ομίλει, είδα τον Άγιο Βασίλη
των ονειροπόλων μόχθους, τους μικρούς κρυφούς μου πόθους

Τους κακούς και τους γαϊδάρους κι όλους του καλικαντζάρους
που όλο κόβουνε στο ανήλιο, κόβουν της ζωής το ξύλο
σπάν’ κλωστές, τα ρούχα λύνουν και ότι γράφεις σου το σβήνουν
να σε πάνε εκεί σου τάζουν που ποτέ δεν εορτάζουν

Κι ύστερα βγήκα στο χιόνι κι όλοι οι άνθρωποι ήταν μόνοι
οι καρδιές όλο κρυώναν γιατί οι γιορτές τελειώναν 
κι όπως είδα τα αγιασμένα, τα παλιά, τα ξεχασμένα
λέω να τα πεις ωραία για να κάνουμε παρέα

ΔΕΚΑ ΣΗΜΑΔΙΑ ΟΤΙ ΓΙΝΟΜΑΣΤΕ ΣΑΝ ΤΟΥΣ ΓΟΝΕΙΣ ΜΑΣ

Τίποτε στη ζωή δεν είναι σίγουρο πέρα από το θάνατο και τη φορολόγηση, όπως είπε ο Βενιαμίν Φραγκλίνος, αλλά και το ότι σταδιακά καταλήγουμε να κάνουμε όσα κάποτε έκαναν οι γονείς μας και τα βλέπαμε ως παιδιά.
Η βρετανική Metro δημοσίευσε μία συνοπτική σειρά από τους δείκτες που μπορούμε να αξιολογήσουμε για να δούμε πόσο απέχουμε ακόμη από την πλήρη… μετάλλαξη. Αναλυτικά, μπορούμε να ρωτήσουμε τον εαυτό μας τα παρακάτω:

Μήπως όταν αναφέρεται ένα καινούργιο διάσημο γκρουπ ή σόου ρωτάμε «τι μουσική παίζουν;»
Μήπως πλέον αγοράζουμε παπούτσια με βάση την άνεση και όχι το στυλ;
Μήπως αντίστοιχα αρχίζουμε να κρίνουμε τους άλλους από αυτά που φορούν;
Μήπως μας ενοχλούν τα μπαράκια και τα καταστήματα με «υπερβολικά» δυνατή μουσική;
Μήπως βλέπουμε με ενόχληση τους πιτσιρικάδες που φοράνε τα παντελόνια τους υπερβολικά χαμηλά;
Μήπως συγκινούμαστε με συναισθηματικά διαφημιστικά ή ριάλιτι σόου;
Μήπως υπενθυμίζουμε στους οικείους μας ότι κάνει κρύο και να φορέσουν κάτι ζεστό;
Μήπως έχουμε κάπου ένα συρτάρι γεμάτο χάπια και φάρμακα;
Μήπως έχουμε υπερβολικό αέρα να παραπονεθούμε για κάτι σε ένα εστιατόριο;
Μήπως θεωρούμε το sexting και άλλα «πονηρά» μέσα επικοινωνίας ως πηγές για τα δεινά της σημερινής κοινωνίας;
Όπως σημειώνουν οι συντάκτες της Metro,σύμφωνα με το Έθνος, ίσως είναι τρομακτικό το πόσα από αυτά μας αφορούν ήδη.

Αναδημοσίευση από το: guestlist.gr 

Η ΑΚΡΟΠΟΛΗ ΟΠΩΣ ΔΕΝ ΤΗΝ ΕΧΕΤΕ ΞΑΝΑΔΕΙ!

Μία εντυπωσιακή ψηφιακή περιήγηση στον Παρθενώνα δημιούργησαν ρώσοι φωτογράφοι, προκειμένου και όσοι δεν έχουν τη δυνατότητα να έρθουν στη χώρα μας να χαρούν μία βόλτα στον Ιερό Βράχο.

Η εφαρμογή τους προσφέρει...απεριόριστη θέα από κάθε γωνία της Ακρόπολης, με πανοραμικές φωτογραφίες και υπόκρουση Μίκη Θεοδωράκη, με το γνωστό σε όλον τον κόσμο «συρτάκι» από τον «Ζορμπά».

Επίσης ο «επισκέπτης» της εφαρμογής μπορεί να απολαύσει θέα στο Λεκανοπέδιο Αττικής, το οποίο από ψηλά είναι σαφώς ομορφότερο...

Σημειώνεται ότι η ομάδα από το AirPano.ru έχει δημιουργήσει ανάλογες ψηφιακές διαδραστικές φωτογραφίες και από άλλα σημαντικά μνημεία.

Δείτε την εκπληκτική εφαρμογή κάνοντας κλικ πάνω στην εικόνα.

Αναδημοσίευση από το alfavita.

12.410 ΚΑΙ 1 ΤΡΙΑΝΤΑΦΥΛΛΑ

 Στον κόσμο αλλά και στους μηχανικούς τα ακαλαίσθητα σίδερα που προεξέχουν από την κορυφή και τις πλευρές των οικοδομών είναι γνωστά ως οι περίφημες ¨"αναμονές". Τα μετέωρα αυτά σίδερα δηλώνουν την απόφαση να ολοκληρωθεί η οικοδομή πάση θυσία.

Εκτός όμως από αυτές τις "αναμονές" υπήρχαν όμως πάντα και οι άλλες, πολυκαιρισμένες Αναμονές. Δεν λογχίζουν αυτές τον ουρανό αλλά την ψυχή και τα όνειρά μας. Καθώς μάλιστα τον τελευταίο καιρό η χώρα παραπαίει και οδηγείται από ταπείνωση σε ταπείνωση, οι Αναμονές ταυτίζονται με το ίδιο της το μέλλον. Λέγεται μάλιστα, στους κύκλους των μυημένων, ότι οι Αναμονές εκφράζουν την παράλληλη Ελλάδα: εκείνη, δηλαδή, που όσο θυμόμαστε την ιστορία της, έμαθε να αντιτίθεται στην Ελλάδα της ευκολίας και των κενών λόγων. Η παράλληλη Ελλάδα έχει εκπροσώπους, σπάνια όμως αποκτά εξουσία. Διαθέτει ήθος, που ωστόσο είναι δύσκολο να αποτυπωθεί σε κανόνες. Δεν ανεμίζει κομματικούς φανατισμούς, έχει όμως μια συνεχή εγρήγορση για το καλό του τόπου. Σε αυτή την προοπτική εστιάζουν οι Αναμονές της παράλληλης Ελλάδας.

Όσο για τη σύνθεσή της, ούτε εκεί υπάρχουν αυστηροί κανόνες. Θα έλεγα ότι την παράλληλη Ελλάδα συνιστούν άνθρωποι ή αιχμές ανθρώπων, που σε πείσμα της περιρρέουσας ατμόσφαιρας εξακολουθούν να πράττουν το  σωστό και το δύσκολο, να πορεύονται με ευθύνη και πείσμα... Σε αντίθεση με  τις μικρές "αναμονές", οι δικές τους  -οι Αναμονές- προσδοκούν μια Ελλάδα που θα αποτελείται από πραγματικούς πολίτες και δε θα διαψεύδει κάθε μέρα τις προοπτικές της. 

......................................................................................................................................................................... Ένα είναι βέβαιο: ότι το μέλλον δε θα μοιάζει καθόλου με το παρελθόν. Θα έχει άλλους πρωταγωνιστές και άλλη προϊστορία. Υπάρχει λοιπόν η ελπίδα ότι αυτό το μέλλον θα μπορέσει να εκφράσει κάποιες από τις Αναμονές, που φωλιάζουν χρόνια τώρα στις ψυχές μας. 

Από το βιβλίο του Γιώργου Γραμματικάκη "Ένας αστρολάβος του Ουρανού και της Ζωής" 

Μια πρωτότυπη προσέγγιση στα γεγονότα του '73. Μέσα από τα µάτια μιας γάτας «περνά» η εξέγερση των φοιτητών του Πολυτεχνείου κατά της δικτατορίας των συνταγματαρχών στην ταινία. Ο δημιουργός του φιλμ αξιοποίησε πραγματικές λήψεις από τα γεγονότα του Νοεμβρίου του 1973 και τα «δείχνει» μέσα από τα μάτια μιας γάτας που ήταν στο Πολυτεχνείο τη μοιραία νύχτα, πριν από 12.410 συν μία ημέρες.

Παραγωγή: Ελληνική
Σκηνοθέτης: Ιορδάνης Ανανιάδης
Σενάριο: Ιορδάνης Ανανιάδης
Μουσική: Θόδωρος Βαμβουρέλης
Παραγωγή: ΕΡΤ Α.Ε., Cels Unlimited, Ιορδάνης Ανανιάδης, Ελληνικό Κέντρο Κινηματογράφου

Η ΓΟΗΤΕΙΑ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΓΛΩΣΣΑΣ

Η μαγεία και το μεγαλείο της ελληνικής γλώσσας. Πόσο σημαντικό είναι να γνωρίζεις την ετυμολογία των λέξεων που χρησιμοποιείς. Δύο μαγευτικές εκπομπές με το Γ. Μπαμπινιώτη. Απολαύστε τες! Χωρίς κανένα άλλο σχόλιο!

HALLOWEEN ή Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΜΙΑΣ ΚΟΛΟΚΥΘΑΣ

Πολλές φορές, αν όχι σχεδόν πάντα, αυτό που χρειάζεται για να δώσεις νόημα στη δουλειά σου, στη ζωή σου γενικότερα, είναι να δεις το καθετί μέσα από τα μάτια ενός παιδιού.

Έτσι και τώρα με πολύ μεράκι και αμέτρητη αγάπη η Μαρία Μαντζώρου πήρε το μικρό Λευτέρη και τον μύησε στο μαγικό κόσμο του Halloween. Αμέσως τότε όλα μεταμορφώθηκαν και απέκτησαν άλλες διαστάσεις.

Άδειασαν την κολοκύθα τους, τη χάραξαν(ακολουθεί διαφωτιστικό και ενημερωτικό βιντεάκι με οδηγίες), φτιάξανε πεντανόστιμο κέικ με την ψύχα της (τη συνταγή σάς τη δίνουμε παρακάτω), ψήσανε τα σποράκια της, έφτιαξαν μικρούς νίνζα με φρούτα και μονωτική ταινία. Τέλος υπό την καθοδήγηση του μικρού Λευτέρη όλα αυτά ενώθηκαν στο παραπάνω βίντεο .

Μα πάνω από όλα, αυτό που μετράει είναι το γεγονός ότι το καταδιασκέδασαν και το καταευχαριστήθηκαν.

ΟΚΤΩΒΡΙΟΣ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΣΗΜΑΙΑ ΣΤΑ ΜΠΑΛΚΟΝΙΑ

Μην ξεχάσετε τη δική σας σημαία στο μπαλκόνι!

ΠΑΡΑΜΥΘΙΑ ΓΙΑ ΚΑΛΗΝΥΧΤΑ

Κάνοντας κλικ στην παραπάνω φωτογραφία, μεταφέρεστε αυτομάτως σε ένα μαγικό κόσμο παραμυθιών. Μια ηλεκτρονική εγκυκλοπαίδεια με παραμύθια που μπορείτε να απολαύσετε σε 17 γλώσσες. Καλή διασκέδαση και... καληνύχτα! 

ΣΕΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΠΩΣ ΑΝΤΙΔΡΟΥΜΕ

Τι πρέπει να κάνουμε πριν, κατά τη διάρκεια και μετά το τέλος ενός σεισμού; Ποιος είναι ο σωστός τρόπος αντίδρασης;
Δείτε το παρακάτω κατατοπιστικό βίντεο και λύστε όλες τις απορίες σας

ΒΡΑΒΕΥΣΗ ΜΑΘΗΤΩΝ Ε' & ΣΤ' ΤΑΞΗΣ ΠΟΥ ΔΙΑΚΡΙΘΗΚΑΝ ΣΤΟΝ 7ο ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΟ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΗΣ ΕΤΑΙΡΕΙΑΣ

Στις 5 Απριλίου 2013 πραγματοποιήθηκε ο 7ος Διαγωνισμός ¨Μαθηματικά και Παιχνίδι¨στο πλαίσιο του περιοδικού ¨Ο Μικρός Ευκλείδης¨ για μαθητές της Ε΄και ΣΤ΄τάξης των Δημοτικών Σχολείων του Νομού Αττικής με στόχο να έρθουν οι μαθητές πιο κοντά στα Μαθηματικά και στις εφαρμογές τους.
Την επιτροπή διαγωνισμού αποτελούσαν δάσκαλοι, μαθηματικοί και σχολικοί σύμβουλοι Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης με πρόεδρο τον Δρ Μαθηματικών-Πληροφορικής κ. Ανδρέα Τριανταφύλλου και ο Πρόεδρος της Ελληνικής Μαθηματικής Εταιρείας, Καθηγητής του Παιδαγωγικού Τμήματος Δημοτικής Εκπαίδευσης του Πανεπιστημίου Αθηνών κ. Γεώργιος Δημάκος. 
Το Δ.Σ. της Ελληνικής Μαθηματικής Εταιρείας διοργανώνει την τελετή απονομής βραβείων του 7ου Διαγωνισμού ¨Μαθηματικά και Παιχνίδι¨ για μαθητές της Ε΄και ΣΤ΄ τάξης Δημοτικού των σχολείων της Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης Πειραιά

Η βράβευση των μαθητών Ε΄και ΣΤ΄τάξης θα γίνει το Σάββατο, 19 Οκτωβρίου 2013, στο Παλαιό Αμφιθέατρο ¨Αθανάσιος Κανελλόπουλος¨ του Πανεπιστημίιου Πειραιά (Μ. Καραολή και Α. Δημητρίου 80, Πειραιάς).

Η απονομή των βραβείων για τους μαθητές του 38ου Δημοτικού Σχολείου που διακρίθηκαν  θα γίνει στις 14:00 - 16:00 

Οι μαθητές του Σχολείου μας που διακρίθηκαν είναι οι:

1.Βαγιανός Συλιανός, Ε΄ τάξη

2. Κοντού Μαρία Ε΄τάξη

3.Βασιλείου Ευτυχία ΣΤ΄τάξη

4.Λαζαρέτος Φραγκίσκος ΣΤ΄τάξη

5.Ματακιάς Αριστοτέλης ΣΤ΄τάξη

6.Πλυτά Ραφαέλα Μαρίτσα Ίρις ΣΤ΄τάξη

7.Σαρρής Μιχάλης ΣΤ΄τάξη

8. Χαιρετάκης Κωνσταντίνος ΣΤ΄τάξη

Συγχαρητήρια, παιδιά και καλή πρόοδο!

Για περισσότερες πληροφορίες κάντε κλικ πάνω στην εικόνα:

5 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ: ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΗΜΕΡΑ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΥ

Παγκόσμια ημέρα του εκπαιδευτικού χθες και αναδημοσιεύουμε το άρθρο του Θανάση Τσιριγώτη από το www.alfavita.gr

Oι εκπαιδευτικοί (δάσκαλοι - καθηγητές) αποτελούσαν μία δυναμική συνιστώσα των κοινωνικών κινημάτων τουλάχιστον στον τελευταίο αιώνα. Μετά τα λεγόμενα «αθεϊκά» στην αρχή του 20ού αιώνα οι εκπαιδευτικοί έγιναν σημαντικός παράγοντας σε τρία επίπεδα:

για το κίνημα του δημοτικισμού

για την αριστερά

για το ΔΥ κίνημα.

Αρχή για τα παραπάνω αποτέλεσε αφενός ο όγκος των εκπαιδευτικών ο οποίος συνδυασμένος με τη διασπορά των σχολείων ήταν πάντα υπολογίσιμη δύναμη, η ανάγκη του αστικού κράτους να στηρίξει την ιδεολογία του στους υπαλλήλους - διανοουμένους του εφόσον τα ΜΜΕ είναι εφεύρεση των τελευταίων χρόνων και ο χαρακτήρας της εκπαίδευσης ως βασικός θεσμός διαμεσολάβησης ανάμεσα σε μία βασικά καθυστερημένη χώρα που μετεωρίζονταν ανάμεσα στην Ανατολή και τη Δύση.

Oι αγώνες των εκπαιδευτικών μέσα από τα συνδικάτα τους (OΛΜΕ - ΔOΕ) ιδιαίτερα μετά τη λήξη του εμφυλίου (1949) ως τις μέρες μας (2013) είχαν ως βασικό στόχο - κίνητρο τη μισθολογική και εργασιακή τους βελτίωση ωστόσο κάτω από αυτό το υπέδαφος υπήρχε πάντα ­τουλάχιστον για ένα μεγάλο τμήμα τους­ η έγνοια για ένα καλύτερο σχολείο - σύνθημα το οποίο σχηματοποιήθηκε στην αυγή του 21ου αιώνα.

«Για ένα δημοκρατικό σχολείο που θα χωράει όλα τα παιδιά όλη τη γνώση και όλους τους εκπαιδευτικούς». Από αυτή την άποψη... ο αγώνας συνεχίζεται.

Η εκπαίδευση

Η εκπαιδευτική διαδικασία, παρακολουθεί και ορίζεται εντέλει από τις πολιτικές και κοινωνικές διεργασίες και τις αναπαράγουν, αναβαθμίζουν, προωθούν. Το σχολείο δεν είναι αυτόνομος οργανισμός και δεν μπορεί να υπάρξει ως τέτοιος. Oι μεγάλοι διχασμοί που προσδιορίζουν το σχολείο ως πεδίο ταξικής πάλης και χρησιμεύουν στη διαιώνιση και αναπαραγωγή της άρχουσας τάξης ταξινομούνται:

 Μέσα από το Α.Π., τη δομή των μαθημάτων και την καθημερινή σχολική κουλτούρα, συντηρείται η διάκριση χειρωνακτικής και διανοητικής εργασίας.

 Καλλιεργούνται και αναπτύσσονται οι διακρίσεις ανάμεσα στο δάσκαλο και τους μαθητές και ανάμεσα στους μαθητές μέσα από ένα σύνολο νόμων, διατάξεων, διακρίσεων, εντολών, επιβραβεύσεων. Το σχολείο είναι ανταγωνιστικό και όχι συναγωνιστικό.

 Καλλιεργείται ο χωρισμός της φυσικής από την πνευματική ζωή. Η φυσική ζωή (κολύμπι, ορειβασία, γυμναστική, ελεύθερος χρόνος, διασκέδαση) αποκόβεται από ένα τυποποιημένο, ρουτινιάρικο πρόγραμμα, το οποίο μισούν οι μαθητές και δεν ελκύει τους δασκάλους.

 Καλλιεργείται η μισαλλοδοξία προς τον ετερόδοξο και το «άλλο», με έναν ιδιότυπο εθνικισμό, που μπολιάζεται εσχάτως από τον ευρωπαϊσμό. Τα προγράμματα και ιδιαίτερα ότι πριμοδοτεί η Ευρωένωση και οι εγχώριοι υποστηρικτές της, θεοποιούν την Ευρωπαϊκή αγορά και συμπλέκονται με ένα ιδιόμορφο εθνικισμό που αναδεικνύει το «ανάδελφο έθνος».

 Κυριαρχεί η τάση προς τον ευτελισμό της μόρφωσης των πολλών, με κατεύθυνση την κατάρτιση, και η αριστοκρατικοποίηση της εκπαίδευσης των λίγων, με ποικίλους μηχανισμούς (διπλό σχολικό δίκτυο, τάση για διαφοροποίηση σχολικών μονάδων με βάση τη σχολική κουλτούρα, πέρασμα στην Τοπική Αυτοδιοίκηση).

Η άρχουσα ιδεολογία, η ιδεολογία και η πρακτική της «συνδέει» το σχολείο με την κοινωνία, με τα δικά της φίλτρα. Από αυτή την άποψη, τα σχολεία και οι σχολές είναι «ανοιχτές» στα μηνύματα των κυρίαρχων πολιτικών και κοινωνικών δυνάμεων και κλειστές στις δυνάμεις της εργασίας και στο λαό.

Είμαστε αντίθετοι στο αστικό σχολείο. Και ο εκπαιδευτικός που σέβεται τον εαυτό του τα παιδιά και τη γνώση οφείλει να σκέπτεται και ν’ αντιδρά αγωνιστικά.

Υποβάθμιση

O ρόλος του εκπαιδευτικού αλλάζει. Το αναβαθμισμένο κοινωνικό status αποτελεί παρελθόν.

Σε τούτο συνέβαλαν:

Το σχολείο χάνει το βασικό του ρόλο ως φορέα κοινωνικοποίηση.

Το απολυτήριο απαξιώνεται αφού η αγορά προηγείται η εκπαίδευση ακολουθεί.

Το αναλυτικό πρόγραμμα αποστεώνεται και ο παπαγαλισμός είναι απωθητικός στα παιδιά.

δ) Διάφοροι άλλοι φορείς κοινωνικοποίησης του παιδιού (ΜΜΕ, παρέες κ.λπ.) συμπιέζουν τις σχολικές δομές.

Σ’ αυτήν την περιδίνηση ο εκπαιδευτικός φτωχοποιείται ταχύτατα και κατατάσσεται πλέον στα χαμηλόμισθα - χαμηλόβαθμα ΔΥ στρώματα.

Αλλά επειδή η κατανόηση του νέου ρόλου - θέση του γίνεται με αργούς ρυθμούς διατηρεί την προσδοκία αναβάθμισή του μέσω του κράτους.

Έτσι αντί να κινηθεί σε συμμαχία προς τα φτωχά λαϊκά στρώματα ταλαντεύεται αντιφατικά ανάμεσα στο λαό και την άρχουσα τάξη ως μικροαστός διανοούμενος της χαμηλής υπαλληλίας.

Μεγάλες μορφές

Είναι απόλυτα εξηγήσιμο το εκπαιδευτικό κίνημα να γεννήσει φωτεινές παρουσίες που σημάδευψαν την πορεία  του. Χωρίς να υπερμεγενθύνουμε το ρόλο των προσωπικοτήτων είναι απόλυτο χρέος μας να σημειώσουμε τους εργάτες του πνεύματος που άνοιξαν δρόμους για ένα καλύτερο σχολείο.

Την «αγία τριάδα», τον Δ. Γληνό, Α. Δελμούζο, και Μ. Τριανταφυλλίδη όσο κι αν οι δρόμοι τους χώρισαν αργότερα (1926) με τον πρώτο να παίρνει σταθερή θέση στο αριστερό κίνημα.

Τον Σ. Παπαμαύρο, την Ρ. Ιμβριώτη, τον Π. Καζαντζή, τον Σπ. Καλλιάφα, τον εκτελεσμένο δάσκαλο Ν. Πλουμπίδη, τον Πανεπιστημιακό Γιάννη Κακριδή που δικαιώνεται 40 χρόνια μετά τη «δίκη των τόνων» με την καθιέρωση του μονοτονικού αλλά και τον αστό δημοκράτη Ευ. Παπανούτσο μαζί με τον Ζακυθηνό αλλά και τον αριστερό αγωνιστή Ν. Τεμπονέρα που υπεράσπισε το δημόσιο σχολείο με τη ζωή του.

Επίσης χιλιάδες μαχητές/τριες στο ΕΑΜ - ΕΛΑΣ - ΔΣΕ οι οποίοι κάτω από αντίξοες συνθήκες «έστηναν» σχολεία για να μάθουν γράμματα τα παιδιά των φτωχών, φτιάχνοντας θέατρο στο βουνό όπως ο Β. Ρώτας.

Άνθρωποι, δάσκαλοι, των γενών των ανθρώπων, πραγματικές ρίζες του εκαιδευτικού κινήματος, ορόσημα για το σήμερα οδηγοί για το αύριο.

Ιστορικοί σταθμοί

 Μία επέτειος όπως είναι η 5η Oκτώβρη, παγκόσμια μέρα του εκπαιδευτικού μας δίνει τη δυνατότητα ν’ αναστοχαστούμε ­τουλάχιστον το πρόσφατο παρελθόν­ να εκτιμήσουμε σωστά και να προσδιορίσουμε τις κοινωνικές συντεταγμένες του σήμερα, σ’ ότι αφορά στο εκπαιδευτικό κίνημα.

Έτσι μετά τις συντηρητικές απαρχές του 20ού αιώνα όπου οι προοδευτικοί δάσκαλοι σύρονταν στα δικαστήρια γιατί υποστήριζαν τη δημοτική γλώσσα (μετάφραση της Καινής Διαθήκης από τον Αλέξανδρο Πάλλη στη λαϊκή γλώσσα) ή εφάρμοζαν δημοκρατικές και πρωτοποριακές μεθόδους στα σχολεία (Αλ. Δελμούζος στο Παρθεναγωγείο Βόλου) ενώ η πρώτη μεταρρύθμιση της κυβ. Βενιζέλου (1917 νόμος 826/17) φέρνει τη σφραγίδα των Γληνού - Δελμούζου - Τριανταφυλλίδη για την αναμόρφωση των αναλυτικών προγραμμάτων.

Λίγο αργότερα (1920) η παλινόρθωση των συντηρητικών αστών διατάζει «να καώσι τα υπάρχοντα αναγνωστικά βιβλία».

Το 1936 στο διάγγελμά του «προς τον λαόν» ο Ι. Μεταξάς ανακαλύπτει ότι «ο κομμουνισμός παρασκεύαζε την κοινωνικήν επανάστασιν και εισεχώρησε εις την εκπαίδευσιν» και εκατοντάδες δάσκαλοι απολύονται ή στέλνονται στις φυλακές και τις εξορίες.

Στη μεγάλη δεκαετία 1940 - 1950 το ΕΑΜ αποδίδει ιδιαίτερη σημασία στη μόρφωση του λαού και με εμψυχωτή τον Δ. Γληνό υποβάλλεται στην Πολιτική Επιτροπή Εθνικής Απελευθέρωσης (ΠΕΕΑ) από το ΕΑΜ - ΕΛΑΣ. Το σχέδιο μιας λαϊκής Παιδείας είναι πρότυπο δράσης αξεπέραστο ως σήμερα.

Η λήξη του εμφύλιου αφήνει την Παιδεία στο ημίφως.

Το 1964 πρωθυπουργός και υπουργός Παιδείας Γ. Παπανδρέου, υφυπουργός Λουκής Ακρίτας και γ. γραμματέας Ευαγγ. Παπανούτσος και κάτω από την πίεση της ΕΔΑ αλλά και την ανάγκη για στελέχωση του κράτους - κοινωνίας με εγγράμματο πληθυσμό συντάσσουν το σχέδιο για τη γενική εκπαίδευση (νόμος 4379/64) ενώ λίγο αργότερα Μάης 1967, η στρατιωτικοφασιστική δικτατορία διακόπτει το μάθημα «Στοιχεία δημοκρατικού Πολιτεύματος» και το αντικαθιστά με την «Αγωγή του Πολίτη». Η πτώση της χούντας Ιούλιος 1974, γεννά νέες προσδοκίες, το εκπαιδευτικό κίνημα ανασυντάσσεται έτσι ώστε αναγκάζει τους Καραμανλή - Ράλλη να δώσουν τέλος σε μία διαμάχη δύο περίπου αιώνων και να καθιερωθεί (1976) η δημοτική γλώσσα ως επίσημη γλώσσα του κράτους.

Πρόκειται για μία νίκη που πρέπει να «πιστωθεί» και στους χιλιάδες δασκάλους που έδωσαν τιτάνιους αγώνες γι’ αυτό το σκοπό.

Μετά το 1981 έχουμε την καθιέρωση του μονοτονικού και το νόμο 1566/85 για τη δομή της Α’ και Β’ εκπαίδευσης που αποτελεί ένα συμβόλαιο το οποίο αναιρείται σήμερα από τις δυνάμεις της αγοράς. Ακολούθησε η πολυήμερη απεργία στις εξετάσεις (1988) η σύγκρουση με την κυβέρνηση Μητσοτάκη 1990 - 1991, η απεργία του 1997 ο ΑΣΕΠ (1998) τα μαθητικά (2000) η απεργία των δασκάλων (2006) ο Δεκέμβρης του 2008, η απεργία το 2013. Μακρύς κατάλογος.

Επίλογος

Η γρήγορη φτωχοποίηση των εκπαιδευτικών και η ερημοποίηση του δημόσιου σχολείου γεννάει αναπόφευκτα αντιστάσεις και αντιδράσεις από τον κόσμο «του διδάσκειν».

Ανάμεσα στις ανάγκες του λαού για το μορφωτικό δικαίωμα και στην προσδοκία της υπαλληλικής ανέλιξης οι «δάσκαλοι» πρέπει να διαλέξουν. Με ποιον θα πάνε και ποιον θ’ αφήσουν! Έχουμε το βαρύ ιστορικό φορτίο την ταξική εμπειρία των αγώνων δημοκρατικά σωματεία ένα μεγάλο πλήθος εργαζομένων (80.000 καθηγητές - 70.000 δάσκαλοι) και την έξωθεν καλή μαρτυρία.

Ας τελειώνουμε με τις αυταπάτες. O ρόλος μας ως διαμεσολαβητή ανάμεσα στο κράτος και τα παιδιά, ανάμεσα στη γνώση και την άγνοια, ανάμεσα στο ζοφερό παρόν και το μέλλον της ανάγκης επιβάλλει αυστηρές αποφάνσεις.

O δάσκαλος είναι και πρέπει να παραμείνει ζωντανό παράδειγμα  θάρρους και ζωής και κανένας μας δεν μπορεί να λογίζεται λεύτερος όσο η τάξη μας ξεπέφτει στην αμορφωσιά και τα παιδιά πετούνται στο δρόμο.

Ας δώσουμε ένα θρανίο σε κάθε μαθητή και μια κιμωλία σε κάθε δάσκαλο.

Ο Θανάσης Τσιριγώτης είναι μέλος του Εκπαιδευτικού Ομίλου - αντιτετράδια της εκπαίδευσης

ΠΩΣ ΠΑΙΖΟΝΤΑΝ ΤΑ ΠΑΙΔΙΚΑ ΠΑΙΧΝΙΔΙΑ ΤΗΣ ΓΕΙΤΟΝΙΑΣ (ΣΥΝΕΧΕΙΑ)

ΠΩΣ ΠΑΙΖΟΝΤΑΝ ΤΑ ΟΜΑΔΙΚΑ ΠΑΙΧΝΙΔΙΑ ΤΗΣ ΓΕΙΤΟΝΙΑΣ - ΜΕΡΟΣ 1ο

Πώς παίζονταν τα όμορφα παιδικά ομαδικά παιχνίδια της γειτονιάς.
Μέρος 1ο 
Εισαγωγή πως τα παιδιά ¨τα βγάζανε¨ (Λαχνίσματα).
Παιχνίδια: Πετάει...πετάει , Σπασμένο τηλέφωνο , Μακριά Γαϊδούρα ή Τσανταλίνα-Μανταλίνα , το Τζαμί , τα Βαρελάκια , Μπιζζζ , Ο Βασιλιάς , τα Αγαλματάκια , η Τυφλόμυγα και ο Πετροπόλεμος. 

Ο τρόπος που παιζότανε τα παιχνίδια αυτά, ίσως να διαφέρει από περιοχή σε περιοχή. 
Η καταγραφή τους έγινε με τη κρυφή ελπίδα ότι κάποια στιγμή τα παιδιά θ' αρχίσουν και πάλι να τα παίζουν. 

ΦΘΙΝΟΠΩΡΟ ΓΙΑ ΤΑ ΚΑΛΑ!

Για όσους αγαπούν το φθινόπωρο και τα σύννεφα που φέρνει...

Όταν έρχονται τα σύννεφα, η μοναξιά βρίσκει την "συντροφιά" της και η μελαγχολία παίρνει μια γλυκιά γεύση...

ΚΡΙΣΗ ...Ε, ΚΑΙ;

Ένας καλοπροαίρετος δάσκαλος σκέφτεται να μιλήσει στα παιδιά του για την οικονομική κρίση. Οι αντιδράσεις είναι περίεργες... Στο διάλειμμα που ακολουθεί ο δάσκαλος θα έχει μια περίεργη επίσκεψη που θα τον προβληματίσει...

Πασίγνωστος ο Άγγελος Πασιάς και το Δημοτικό Σχολείο Φουρφουρά.

Δείτε και απολαύστε την ταινία μικρού μήκους που γύρισαν για να συμμετάσχουν στο 2ο Πανελλήνιο διαγωνισμό μαθητικών ταινιών μικρού μήκους και στον οποίο πήραν την 6η θέση.

ΝΑ ΣΟΥ ΠΩ ΜΙΑ ΙΣΤΟΡΙΑ;

Οι όμορφες ιστορίες γίνονται συναρπαστικές, όταν ζωντανεύουν από τα χείλη χαρισματικών αφηγητών. Κάνοντας κλικ πάνω στην εικόνα αλλά και εδώ,  μπορείς ν' ακούσεις αποσπάσματα ή και ολόκληρη την ιστορία του αγαπημένου σου συγγραφέα από γνωστούς ταλαντούχους ηθοποιούς, ενώ, παράλληλα, τη διαβάζεις ξεφυλλίζοντας τις σελίδες του ηλεκτρονικού βιβλίου.

ΤΟ ΛΑΘΟΣ

Οι τάξεις Ε' και ΣΤ' του Δημοτικού Σχολείου Οίας παρουσιάζουν την Ταινία Μικρού Μήκους "Το λάθος". H ταινία βραβεύτηκε με τιμητική διάκριση στον 3ο Πανελλήνιο Σχολικό Διαγωνισμό Ταινιών Μικρού Μήκους.

Μπράβο στα παιδιά! Πολύ καλή δουλειά!

PET SHOP (ΤΟ ΚΑΤΑΣΤΗΜΑ ΖΩΩΝ)

Μια καταπληκτική ταινία μικρού μήκους με πρωταγωνιστές ένα αγόρι και ένα σκυλάκι που η μοίρα τους έφερε κοντά, σε ένα κατάστημα ζώων, και τους έκανε αχώριστους φίλους.Είναι μόνο ένα ταινιάκι 7 λεπτών και 2 δευτερολέπτων, κι όμως είναι τόσα πολλά παραπάνω από αυτό. Είναι ένα μήνυμα για την ζωοφιλία αλλά και για την διαφορετικότητα των ατόμων που περνά κατευθείαν στη καρδιά με τον πιο γλυκό και ταυτόχρονα ειρωνικό τρόπο.

Η GOOGLE ΓΙΟΡΤΑΖΕΙ ΤΑ 15α ΓΕΝΕΘΛΙΑ ΤΗΣ

Με ένα doodle που μας καλεί να παίξουμε πινιάτα γιορτάζει η Google τα 15α γενέθλιά της. Τα γράμματα είναι οι παίκτες, ενώ στο κέντρο υπάρχει η γενέθλια τούρτα με δύο κεράκια να σχηματίζουν τον αριθμό 15. 

Σκοπός είναι να μαζέψετε όσο περισσότερα γλυκά μπορείτε. Κάνοντας αριστερό κλικ, πατώντας το πλήκτρο space χτυπάτε την πινιάτα με ένα ξύλο.

Δοκιμάστε το. Είναι πραγματικά εντυπωσιακό!

ΘΕΑΤΡΙΚΗ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ:"Η ΦΑΡΜΑ ΤΟΥ ΔΙΑΔΙΚΤΥΟΥ"

Ο Δήμος Πειραιά και ο Οργανισμός Πολιτισμού Αθλητισμού και Νεολαίας του Δήμου, με τη στήριξη της Google και του Saferinternet.gr, φιλοξενεί την παιδική θεατρική παράσταση «Η Φάρμα του Διαδικτύου», την Κυριακή, 22 Σεπτεμβρίου, στις 9:00 μ.μ. στο Βεάκειο, με ελεύθερη είσοδο.
Η παράσταση έχει στόχο να ενημερώσει παιδιά ηλικίας Νηπιαγωγείου και Δημοτικού, δασκάλους και γονείς για τα πολλαπλά οφέλη του Διαδικτύου αλλά και για τους κινδύνους που εγκυμονούν από την αλόγιστη και χωρίς κριτική σκέψη χρήση του. Η εκδήλωση αποτελεί μέρος πανελλήνιας εκστρατείας σε 10 ελληνικές πόλεις και τελεί υπό την αιγίδα του Υπουργείου Παιδείας και Θρησκευμάτων, Πολιτισμού και Αθλητισμού.
Το κείμενο της παράστασης βασίζεται στη διδακτική ανθολογία της Βερόνικας Σαμαρά και του Γεωργίου Κορμά, ενώ τη σκηνοθετική επιμέλεια έχει η Σοφία Τσινάρη. Στην ξεχωριστή αυτή παράσταση γεμάτη από υπέροχες φιγούρες, χρώματα, μουσική και πρωταγωνιστή το Διαδίκτυο, πρωταγωνιστούν οι ηθοποιοί Θάνος Αλεξίου, Άννα Πορφύρη και Μόνικα Κολοκοτρώνη. Μέσα από τρεις χαρούμενες και διδακτικές ιστορίες, τα παιδιά έρχονται σε επαφή με τον υπέροχο κόσμο του Διαδικτύου και εξοικειώνονται με τις θεμελιώδεις αρχές ασφαλούς χρήσης του.
Η Google και το Saferinternet.gr συνεργάστηκαν επίσης για τη δημιουργία του Good to Know που αποτελεί μία διαδικτυακή πλατφόρμα πλούσια σε τεχνολογικά εργαλεία, προτάσεις και συμβουλές που στοχεύουν στην ενημέρωση γονέων, δασκάλων και παιδιών ως προς την ασφαλή πλοήγηση τους στο Διαδίκτυο.

Πηγή: pireasnet

ΤΟ ΠΑΛΙΟ ΣΧΟΛΕΙΟ

Ένα τραγούδι που μας πάει πίσω στα παλιά, ξυπνώντας μνήμες που με το πέρασμα του χρόνου έχουν  μόνο ευχάριστα πράγματα να μας θυμίσουν. Ταξιδέψτε μαζί του...

ΝΕΑ ΣΧΟΛΙΚΗ ΧΡΟΝΙΑ

Η σχολική χρονιά σε αρκετές χώρες του κόσμου ξεκινά την ίδια περίοδο, δηλαδή αρχές με μέσα Σεπτεμβρίου!

Τα «πρωτάκια» ξεκινούν με όρεξη και χαρά ανάγνωση και γραφή ενώ τα μεγαλύτερα παιδιά πλουτίζουν τις γνώσεις τους μαθαίνοντας συνεχώς καινούργια πράγματα.

Πάμε να δούμε με φωτογραφικά στιγμιότυπα πώς είναι οι πρώτες ημέρες για τα πρωτάκια 8 διαφορετικών χωρών!

Ξεκινάμε από την Ελλάδα! Στην Ελλάδα το πρόγραμμα της πρώτης δημοτικού ξεκινά ήδη από την αρχή της σχολικής χρονιάς με την εντατική εκμάθηση των φωνηέντων.

Η νέα σχολική χρονιά έχει ξεκινήσει ήδη στη Γερμανία. Εδώ και 20 χρόνια τα παιδιά της πρώτης τάξης μαθαίνουν το αλφάβητο εξ ακοής, με τη βοήθεια εικόνων που αντιστοιχούν σε αντικείμενα.

Στην Κίνα τα παιδιά πέφτουν από νωρίς στα βαθιά, αφού ήδη από το νηπιαγωγείο μαθαίνουν να γράφουν. Όταν γίνονται 6 χρονών και γράφονται στο δημοτικό κατέχουν ήδη το μεγαλύτερο μέρος του πολύπλοκου κινεζικού αλφαβήτου.

Διπλά δύσκολη είναι η νέα αρχή για τους μικρούς μαθητές στην Αίγυπτο. Πρέπει να μάθουν ανάγνωση και γραφή όπως όλοι οι συνομήλικοί τους ανά τον κόσμο, αλλά σε μία γλώσσα την οποία δεν μιλούν στο σπίτι. Η επίσημη αραβική γλώσσα που διδάσκεται στα σχολεία και έχει επικρατήσει στο γραπτό λόγο διαφέρει πολύ από τις διαλέκτους που χρησιμοποιούνται στην καθομιλουμένη.

Στην περιφέρεια του Νούναβουτ στον βόρειο Καναδά δεν είναι τα αγγλικά και τα γαλλικά οι μόνες επίσημες γλώσσες που μαθαίνουν τα παιδιά στο σχολείο. Εδώ μιλιέται και η γλώσσα των αυτόχθονων Ινουίτ, γνωστή ως ινούκτικουτ. Κι αυτή διδάσκεται υποχρεωτικά στα σχολεία.

Οι μαθητές της πρώτης τάξης στο Ισραήλ που μαθαίνουν εβραϊκά χρειάζονται λίγη παραπάνω βοήθεια, λόγω των δυσκολιών που εμφανίζει η γλώσσα.

Η σερβική γλώσσα χρησιμοποιεί τόσο το κυριλλικό όσο και το λατινικό αλφάβητο. Τα παιδιά μαθαίνουν στο σχολείο και τις δύο γραφές.

Στο Ιράν στο σχολείο τα παιδιά διδάσκονται περσικά. Τους πρώτους μήνες οι μαθητές μαθαίνουν πώς να σχηματίζουν τόξα, καμπύλες και γραμμές πάνω στο χαρτί. Από το δεύτερο μήνα αρχίζουν να μαθαίνουν το αλφάβητο.

Πηγή: iefimerida

70 ΤΡΟΠΟΙ ΝΑ ΑΓΑΠΑΜΕ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΜΑΣ ΚΑΙ ΝΑ ΤΟ ΔΕΙΧΝΟΥΜΕ

Καθοριστικός παράγοντας στην ανατροφή και στο σχηματισμό της προσωπικότητας των παιδιών είναι η αγάπη που δέχονται από τους γονείς τους είτε με εκφράσεις είτε βιώνοντάς την έμπρακτα. Τα παιδιά οποιασδήποτε ηλικίας έχουν συνεχώς ανάγκη να αισθάνονται την αγάπη, την εκτίμηση και την υποστήριξη και από τους δύο γονείς τους.

Η αγάπη αυτή πρέπει να εκφράζεται όχι μόνο με την προσφορά υλικών αγαθών αλλά με προσφορά χρόνου, με λόγια, πράξεις, συνέπεια και αφοσίωση. Οι γονείς χρειάζεται να δίνουν πάντοτε χρόνο, εάν είναι δυνατό κάθε μέρα για να τον περνούν με τα παιδιά τους. Ο γονιός είναι ο σημαντικότερος παράγοντας που μπορεί να καλλιεργήσει και να ενδυναμώσει το αίσθημα αυτοπεποίθησης και αυτοεκτίμησης του παιδιού.

Ο γονιός μπορεί να ενθαρρύνει το παιδί για να πετυχαίνει τους στόχους του, να μαθαίνει να είναι συνεπές και επιμελές στις υποχρεώσεις του. Το βοηθά να ανακαλύψει νέες δυνάμεις που έχει και τις οποίες ακόμη δεν γνωρίζει.

Όταν το παιδί νιώθει ότι ο γονιός του πιστεύει και έχει εμπιστοσύνη σε αυτό, η ενέργεια του για να πετύχει, πολλαπλασιάζεται. Τα παιδιά βλέπουν, καταγράφουν και μιμούνται τη συμπεριφορά των γονιών τους.

Απορροφούν τις αξίες βάσει των οποίων λειτουργεί η προσωπικότητα των γονιών. Οι αξίες αυτές είναι οι πρώτες βάσεις του σχηματισμού της προσωπικότητας τους.

Καθ όλη τη διάρκεια της παιδικής και εφηβικής ηλικίας, η διαδικασία παρατήρησης και επηρεασμού των παιδιών από τη συμπεριφορά των γονιών είναι διαρκής. Έτσι, οι ευθύνες των γονιών στη διαμόρφωση του χαρακτήρα των παιδιών είναι εξαιρετικά σημαντικές.

Έτσι λοιπόν, δεν πρέπει να ξεχνάμε να λέμε συχνά:

 

1. Σ’ αγαπώ.

2. Θα σ’ αγαπώ ό,τι κι αν γίνει.

3. Σ’ αγαπώ ακόμα κι όταν είσαι θυμωμένος/η μαζί μου

4. Σ’ αγαπώ ακόμη κι όταν είμαι θυμωμένος/η μαζί σου

5. Σ’ αγαπώ ακόμη κι όταν είσαι μακριά. Η αγάπη μου για σένα θα είναι δίπλα σου όπου κι αν είσαι.

6. Αν έπρεπε να διαλέξω ένα παιδί απ’ όλο τον κόσμο, θα διάλεγα εσένα.

7. Σ’ αγαπώ μέχρι το φεγγάρι και όλα τα αστέρια και πίσω πάλι.

8. Σ’ ευχαριστώ.

9. Μου άρεσε που παίξαμε μαζί σήμερα.

10. Το αγαπημένο μου κομμάτι της ημέρας ήταν όταν ήμαστε μαζί και..

Μπορούμε να τους μιλήσουμε για:

11. Το πώς γεννήθηκαν ή υιοθετήθηκαν.

12. Το πώς τα χαϊδεύαμε όταν ήταν μωρά.

13. Την ιστορία του ονόματός τους.

14. Μια δική μας ιστορία από όταν ήμαστε στην ηλικία τους.

15. Το πώς γνωρίστηκαν ο παππούς και η γιαγιά τους.

16. Το αγαπημένο μας χρώμα

17. Το ότι κάποιες φορές κι εμείς ζοριζόμαστε.

18.Το ότι όταν του/της κρατάμε το χέρι και το σφίγγουμε τρεις φορές είναι ένας μυστικός κώδικας που σημαίνει «σ’ αγαπώ»

19. Τα σχέδιά μας.

20. Το τι κάνουμε τώρα.

Μπορούμε να παίξουμε μαζί τους:

21.Πυραμίδες (είδος κυνηγητού: όταν κάποιος πιαστεί από τον κυνηγό μένει ακίνητος μέχρι να τον «ελευθερώσουν» οι συμπαίκτες του)

22. UNO (παιδικό επιτραπέζιο παιχνίδι)

23. Crazy 8s (έτσι είναι και στο πρωτότυπο - παιχνίδι με χαρτιά)

24. Gin Rummy (παιχνίδι με χαρτιά)

25. Παιχνίδια μνήμης με κάρτες (οι κάρτες είναι κλειστές και ο παίκτης πρέπει να βρει τα ζευγάρια)

26. Go Fish (παιχνίδι με χαρτιά)

27. Μάντεψε τι βλέπω (ειδικά αν κουραστήκατε να οδηγείτε) [μπορεί να παιχτεί οπουδήποτε αλλά παίζεται κυρίως στο αυτοκίνητο με παιδιά

προσχολικής ηλικίας ή και παιδιά δημοτικού. Ένας από τους παίκτες λέει «Βλέπω με το ματάκι μου κάτι που ξεκινάει από … -το αρχικό γράμμα-. Οι υπόλοιποι παίκτες πρέπει να μαντέψουν τι είναι αυτό]

28. Catch (παιχνίδι όπου οι παίκτες πετούν μια μπάλα ο ένας στον άλλο)

Μπορούμε να προσποιηθούμε:

29. Ότι πιάνουμε το φιλάκι τους και το βάζουμε στο μάγουλό μας.

30. Ότι ο μετρητής γαργαλητού του παιδιού μας έχει αδειάσει κι εμείς πρέπει να τον γεμίσουμε.

31. Ότι το «κόλλα πέντε» που μας κάνουν είναι τόσο δυνατό, που σχεδόν πέφτουμε.

32. Ότι γαργαλιόμαστε πολύ.

33. Ότι είμαστε εξερευνητές του μαγικού κόσμου της αυλής μας.

34. Ότι κάνουμε πάρτι.

35. Να δείξουμε στα παιδιά ότι μπορούμε να κάνουμε ακροβατικά.

36. Να μιλάμε με γλυκιά φωνή, ακόμη κι αν πρέπει να προσποιηθούμε.

Μπορούμε να διαβάσουμε:

37. Ένα βιβλίο με χαζά ποιήματα.

38. Ένα βιβλίο και να το μετατρέψουμε σε θεατρικό μαζί με τα παιδιά.

39. Στα παιδιά το αγαπημένο μας βιβλίο.

40. Όταν τα πράγματα το απόγευμα δεν είναι όπως τα περιμέναμε.

41. Έξω, κάτω από ένα δέντρο.

42. Στην παιδική βιβλιοθήκη.

43. Το βιβλίο με τα κόμικ που εκείνα λατρεύουν, αλλά εμείς μισούμε.

44. Για την καλή συμπεριφορά ανάλογα με την ηλικία τους, ώστε αυτά που αναφέρουμε να είναι ρεαλιστικά.

Μπορούμε να ακούσουμε:

45. Το παιδί μας στο αυτοκίνητο.

46. Εκείνη την περιγραφή των lego και να σκεφτούμε πόσο σημαντικά είναι για το παιδί.

47. Εκείνη την ερώτηση που υποδεικνύει ότι το παιδί χρειάζεται την δική μας άποψη.

48. Για ένα δευτερόλεπτο παραπάνω από αυτό που νομίζουμε ότι μπορούμε να αντέξουμε.

49. Τα συναισθήματα που κρύβονται πίσω από αυτά που μας λέει το παιδάκι μας.

Μπορούμε να ρωτήσουμε:

50. Γιατί πιστεύεις ότι συμβαίνει αυτό;

51. Πώς πρέπει να βρούμε…;

52. Τι σκέφτεσαι;

53. Ποιο είναι το αγαπημένο σου κομμάτι της ημέρας;

54. Τι γεύση έχει αυτό;

Πρέπει να δείξουμε στο παιδί:

55. Πώς πρέπει να κάνει κάτι αντί να του το απαγορεύουμε.

56. Πώς να κόβει το φαγητό του.

57. Πώς να φροντίζει για τα άπλυτα ρούχα.

58. Πώς να ψάχνει για πληροφορίες αν εμείς δεν ξέρουμε την απάντηση.

59. Ότι είναι σημαντικό να φροντίζει τον εαυτό του.

Μπορούμε να κάνουμε μικρές εκπλήξεις:

60.Να καθαρίσουμε το δωμάτιό του για έκπληξη.

61. Να βάλουμε μικρά σοκολατάκια στο κέικ.

62. Να βάλουμε ένα όμορφο σημείωμα αγάπης στο κολατσιό που παίρνουν στο σχολείο.

63. Να φτιάξουμε τα σνακ έτσι ώστε να μοιάζουν με ένα χαμογελαστό πρόσωπο.

64. Να καθίσουμε στο πάτωμα μαζί τους καμιά φορά και να παίξουμε.

Πρέπει να δώσουμε:

65. Ένα γλυκό βλέμμα.

66. Ένα χαμόγελο όταν το παιδί μας έρχεται στο δωμάτιο

67. Ένα γλυκό άγγιγμα όταν μας αγγίζει κι εκείνο.

68. Την ευκαιρία στο παιδί να μιλήσει και να επεξεργαστεί ό,τι το ανησυχεί, πριν το βοηθήσουμε.

69. Μια σφιχτή αγκαλιά.

70. Τέλος, πρέπει να πιστέψουμε ότι είμαστε οι κατάλληλοι γονιοί για όλα τα παιδιά μας και ότι μπορούμε να κάνουμε ό,τι εμείς θεωρούμε σωστό για την οικογένειά μας!

  

 Πηγή:http://www.thessalonikiartsandculture.gr