"Καληνύχτα, Κεμάλ. Αυτός ο κόσμος δε θ' αλλάξει ποτέ." Ίσως αν η πλειονότητα των Ελλήνων εκπαιδευτικών σκεφτόταν και λειτουργούσε όπως περιγράφεται στο παρακάτω κείμενο, να είχε πραγματοποιηθεί μια καθοριστική αλλαγή στο χώρο της ελληνικής εκπαίδευσης.
Πηγή: www.dimosiosxoleio.com
Θεέ μου βοήθησέ με να σταματήσω να παριστάνω το φωτεινό παντογνώστη και ας χάσω λίγο από τη λάμψη μου. Να αντιστέκομαι στη δόξα που μου δίνει η ΄΄σκηνή΄΄ και να δίνω , απλόχερα , το ρόλο του πρωταγωνιστή στα παιδιά.
Να μην ξεχνώ ποτέ, ότι η παράσταση είναι παιδική και ας έχει νοήματα μεγάλων. Να ενθαρρύνω τα παιδιά να παίρνουν ρίσκα και να αγαπούν τα λάθη τους : αυτόν τον μονόδρομο της μάθησης.
Να κυνηγούν ,με πάθος, τη βελτίωση αλλά να φυλάγονται από της τελειότητας την παγίδα.
Να βλέπω τη τάξη σαν αγρό με του κόσμου τα διαφορετικά λουλούδια και να σταματήσω να ρίχνω εκείνο το σπόρο που μόνο γρασίδι βγάζει.
Να αντέχω ,για το καλό των παιδιών ,να είμαι μερικές φορές απέναντι αν και η καρδιά μου θέλει δίπλα.
Να συνεχίσω να αφηγούμαι τα ίδια παραμύθια έτσι που να μοιάζουν διαφορετικά . Για να συνεχίσουν να εκπλήσσουν ,μαζί με τα παιδιά, και εμένα.
Κάντε κλικ πάνω στην εικόνα για τη συνέχεια του άρθρου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου