LET'S IMAGINE...

Ο ΕΥΓΕΝΙΟΣ ΤΡΙΒΙΖΑΣ ΜΙΛΑ ΓΙΑ ΤΗ ΦΑΝΤΑΣΙΑ ΣΤΟ TEDx ATHENS 2013

ΤΟ ΠΟΝΤΙΚΑΚΙ ΠΟΥ ΗΘΕΛΕ ΝΑ ΑΓΓΙΞΕΙ ΕΝΑ ΑΣΤΕΡΑΚΙ

Δείτε το ανέκδοτο παραμύθι του Ευγένιου Τριβιζά. 

Γιατί τίποτα δεν είναι ακατόρθωτο, αν το θέλεις πραγματικά πολύ!

A CHRISTMAS CAROL

Είναι βράδυ, η θερμοκρασία έχει πέσει αισθητά και θα πέσει ακόμη περισσότερο, η παγωνιά αρχίζει και γίνεται αμείλικτη. Μέσα στη ζεστασιά και στη θαλπωρή του σπιτιού σας, ετοιμάστε κάτι ζεστό και απολαύστε την πιο γνωστή ιστορία του Ντίκενς, με το στυγνό, παγωμένο, απάνθρωπο και φιλάργυρο Εμπενίζερ Σκρουτζ και τα τρία πνεύματα των Χριστουγέννων. Δε νοούνται Χριστούγεννα χωρίς αυτήν την ταινία.

Ίσως η καλύτερη μεταφορά στον κόσμο του κινηματογράφου της κλασικής ιστορίας του Καρόλου Ντίκενς.

Και εδώ μπορούν οι μικροί μας φίλοι να το δουν μεταγλωττισμένο και διασκευασμένο κατάλληλα για την ηλικία τους.

ΠΡΟΤΥΠΑ ΠΡΟΣ ΜΙΜΗΣΗ;;;

H μίμηση είναι ο πιο διαδεδομένος τρόπος μάθησης και τα πρότυπα που μιμούνται τα παιδιά είναι αυτά των γονιών τους. Μήπως θα πρέπει να είμαστε πιο προσεχτικοί στον τρόπο με τον οποίο συμπεριφερόμαστε μπροστά στα παιδιά μας; Μη βιαστείτε να απαντήσετε. Δείτε πρώτα το βίντεο που ακολουθεί.

ΤΟ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΟΣ

Mια εξαιρετική διαφήμιση της Pantene για το δικαίωμα στη διαφορετικότητα!

ΜΥΡΙΣΑΝ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ!

Χριστουγεννιάτικες κατασκευές από ζυμαρικά. Φτιάξτε πανέμορφα αγγελάκια από διαφορετικά είδη ζυμαρικών 

Χ

Από το agelini.blogspot.com

ΕΝΑ ΔΕΝΤΡΟ ΜΙΑ ΦΟΡΑ

                          

Ένα παραμύθι με επίκεντρο την φιλία ανάμεσα σε ένα καχεκτικό δέντρο στο πεζοδρόμιο και ένα άστεγο αγοράκι. Η ταινία αγγίζει με συγκινητικό, ανθρώπινο τρόπο θέματα, όπως: "Ερήμωση», «Εγκατάλειψη», «Μοναξιά», «Το Αστικό Τοπίο ως Πηγή Κοινωνικής Απομόνωσης", "Φύση και πώς επιλέγουμε να την αγνοούμε» και «Η βασική επιβίωση και οι ανάγκες, όπως η πείνα και η στέγη για όλους εκείνους που ζουν στο περιθώριο μιας κοινωνίας, πράγματα που εμείς θεωρούμε δεδομένα ».

Βασισμένο στο βιβλίο του Ευγένιου Τριβιζά

Προσαρμογή:  Ευγένιος Τριβιζάς και Παναγιώτης Ράππας

Σκηνοθεσία: Παναγιώτης Ράππας

Μουσική: Δημήτρης Παπαδημητρίου

ΗΡΘΕ ΚΙ Ο ΔΕΚΕΜΒΡΗΣ!

Κάποτε, μικρό παιδάκι, χώθηκα στην καμινάδα
μες στου χρόνου εκεί την στάχτη, μες στο μαύρο καταρράχτη
'κει που κρύβονται οι ώρες, τα μελλούμενα, οι αιώνες
κει τα όνειρα κρυμμένα κι όλοι οι άνθρωποι είναι ένα

Είδα θάλασσα ν’ απλώνει απ’ των αστεριών την σκόνη
το χρυσό που έγινε αλάτι μέσα στου Χριστού την φάτνη
είδα το χαρτί που ομίλει, είδα τον Άγιο Βασίλη
των ονειροπόλων μόχθους, τους μικρούς κρυφούς μου πόθους

Τους κακούς και τους γαϊδάρους κι όλους του καλικαντζάρους
που όλο κόβουνε στο ανήλιο, κόβουν της ζωής το ξύλο
σπάν’ κλωστές, τα ρούχα λύνουν και ότι γράφεις σου το σβήνουν
να σε πάνε εκεί σου τάζουν που ποτέ δεν εορτάζουν

Κι ύστερα βγήκα στο χιόνι κι όλοι οι άνθρωποι ήταν μόνοι
οι καρδιές όλο κρυώναν γιατί οι γιορτές τελειώναν 
κι όπως είδα τα αγιασμένα, τα παλιά, τα ξεχασμένα
λέω να τα πεις ωραία για να κάνουμε παρέα